بگذاريد آرام سخن بگويم و همچون افرادي كه از كوره در رفته اند حرفي نزنم. ما پيروزيم اگر به باطل اعتراض كنيم و داد مظلوميت خود را فرياد بزنيم. حال چه دولتمردان و چه فعالان حزبي بخواهد و نخواهند. اگر حق ما را بستانند فرياد مي زنيم. چون از معادلات سياسي دل پري داريم و حاضر نيستيم سكوت كنيم تا فلان فرد يا فلان گروه خوشش بيايد. يك فعال دانشجويي سياستمدار نيست كه همچون آنان فريفته لابي ها شود. آزادي را از مابگيرند ما سكوت نمي كنيم.

بگذاريد شفاف تر خدمتان عرض كنم اگر شبانه روز درس بخوانيم و در كنكور قبول شويم اما ستاره دار شويم، اگر بخواهيم نشريه‌اي دانشجويي منتشر كنيم اجازه ندهند، اگر بخواهيم به نوع مديريت فلان مسول اعتراض كنيم ما را بازدارند و... هيچ كس نمي تواند جلوي ما را بگيرد حتي اگر برچسب احمق، آشوبگر، دانشجونما و يا مزدور بر پيشاني ما از سوي قدرت دوستان حك شود.